Bıçak sırtında yürümekti
Yokluğunda nefes almak
Hayallerden vazgeçmekti
Sensizlikde yaşamak
Güneşin sıcaklığı yakmıyor artık
Ayın parlaklığı da ışık vermiyor
Sen yoksunya
Terasın kapısını hiç açmadım
Muslukta hep damlıyor
Hava kararınca
Perdeyi örtmeyi
Yine unutuyorum
Yemeklerin altı hep tutuyor
Biliyorsun
Benim burnum koku almıyor
Artık hiç mısır patlatmıyorum
Pazar günü film izlemiyorum
Yan komşunun hergün
Kapıyı çalmasından
Nefret ediyorum
Seni soracak
Ve ben söyleyemeyeceğim
Artık o yok
Gidişinden beri
Yokluğuna
Her gün mektup yazıyorum
Ama
Adresini hala göndermedin
Galiba
Öbür taraf çok karışık
Sen bile çözemediğine göre
Şiir - Nazlı Arman
