Şimdi dönüp geriye, upuzun yıllara bakıyorum; aşklar vardı, dostlar vardı, gidilecekti… Söyleyeceklerim aklımın, yazacaklarım kalemimin ucundaydı;Ne yazacak kaldı, ne de söyleyecek.Bütün yaşanmışlıklarım zamanın hızla dönen çarkları arasında avuçlarımdan nasıl da kayıp gittiler.
Gittiler… O dostlar, şimdi görmek istediğim dostlar değil, eskiden okuyacağım kimi kitaplar artık okumayacaklarım, o yıllar yapmak istediklerim şimdi yapmayacaklarım...
Örneğin, eskiden kalabalık olmak isterken, şimdi yalnız kalmayı yeğliyorum.
Beğenilerim, tutkularım, rüyalarım, yaşam üslubum bile değişmiş.
Oysa tam sorunlarımı çözdüm, işte oturdum
ve artık gidebilirim derken, bir baktım ki gitmek istediğim pek fazla yer de kalmamış.
Bu yüzden siz olun, tutkularınızı, düşlerinizi, sevgilerinizi ve yolculuklarınızı hiç ertelemeyin; çünkü çürürler.
Çünkü dokunduğu her şeyi çürütür zaman.
Her şeyi...
HER ŞEYİ ÇÜRÜTÜR ZAMAN...
