KABUK TUTMAZ YARAM
Yüzüm güler amma yürek yaralı,
Kabuk tutmaz yaralarım var benim... Abi, gardaş gitmiş, benden aralı,
Kabuk tutmaz yaralarım var benim.
Yüzüme güleni dost diye bildim,
Aldıgım yarayla yaşarken öldüm,
Kuru yaprak gibi sararıp soldum,
Kabuk tutmaz yaralarım var benim.
Gözlerim meçhule bakıyor şimdi,
Bilmem ki; yıllarca ağlayan kimdi?
Yaşananlar sanki saatli kumdu,
Kabuk tutmaz yaralarım var benim.
Kalmadı bedende dermanım benim,
Huzuru bulmuyor geceyle günüm.
Zamanla bu hayat oluyor zulüm,
Kabuk tutmaz yaralarım var benim.
Şiir Kız kendini neden salıyor,
Gözüm uzaklara bakıp dalıyor,
Bu gönül bi çare olup kalıyor,
Kabuk tutmaz yaralarım var benim.
Ankara 24.10.2023
Hatice Kemerpınar
