Bugün içinde babamın olmadığı baba evine gittim
İttim bahçe kapısını
Dinledim geçmişin ayak sesini
Ama ne bir nefes,
Ne bir belirti vardı .
Kurumuştu,
Diktiği ağaçlar.
Ne bir elma,
Ne de kayısı vardı .
Bomboştu torununa yaptığı salıncak,
Ortalarda yoktu,
Ne bir top vardı,
Ne bir oyuncak,
Üst üste yığılmıştı,
Kap kacak,
Ne bir yemek kokusu,
Ne bir soba ısısı vardı.
Radyosu cam kenarında duruyordu
Ama ne müzik sesi,
Ne tınısı vardı .
Duvarları yokladım
Her yaz kendi yapardı
Ama artık
Ne bir alçı izi
Ne badanası vardı.
Yağmur henüz yağmıştı
Toprağın buğusunu içime çektim
Ne bir hüzün nede babamın kokusu vardı.
Hasta yatağında
Hiç dinmezdi ağrısı
Ama şimdi ebedi ikametgâhında
Ne bir ağrı
Ne sızısı vardı.
Aynur Içen